Het is gelukt!!

door Els van der Zwaag

Zal ik het eens een keer doen..een marathon lopen.? Nee niks voor mij dacht ik altijd. Maar op een gegeven moment begon het toch wat te kriebelen. Daarom gaf ik me begin januari op voor de Slachtemarathon. Waarom nou die marathon.. geen idee.. meer omdat er meer van de loopgroep zouden gaan.

Met een schema van Bé en Dirk begon ik 16 weken voor de marathon met trainen. En ik kan wel van mezelf zeggen dat ik dat heel gedreven heb gedaan. Mocht het eindresultaat dan niet gaan lukken dan zou dat in elk geval niet aan mijn voorbereiding liggen. Wekelijks legde ik tussen de 50 en 60 km af. Zelfs 4 keer een dertiger. Helemaal trots dat ik zover kon hardlopen en het was nog leuk ook.

Op een gegeven moment was ik ook wel wat klaar met al dat lopen en mocht die marathon wel komen. Ik had er gewoon zin in.

De avond voor de marathon vroeg naar bed. Dat was niet echt een succes dus na een korte nachtrust stonden we met z´n allen ´s nachts om half 4 bij de brug. In Raerd de auto parkeren en per bus naar het beginpunt gebracht. Pfff wat een eind, dit hele stuk zou ik terug moeten lopen.

Om half 7 werden we weggeschoten. Prachtig, al die lopers in een sliert door de weilanden. Het eerste stuk met Bé, Kees, Arend Jan en Erwin gelopen. Vanaf 20 km alleen verder met Erwin en deels met Arend Jan. Het ging lekker. De temperatuur liep snel op, wat werd het warm. Aan de kant stond enthousiast publiek. Sommigen met tuinslangen om de lopers nat te sproeien.

Het 33 km punt werd bereikt, zover had ik nog nooit gelopen. Toch wel wat euforisch gewoon maar doorlopen. Elke waterpost goed drinken, even wandelen en weer doorgaan. Het ging nog steeds goed, de benen gingen goed, eigenlijk nergens last van. De warmte speelde me meer parten. Bij 39 km zei Erwin: "Het is nu nog van Enumatil naar de brug".... dat gaat me zeker lukken.

En het is gelukt! Na 4.54u kwamen we samen over de finish!

Wat een fantastische ervaring, ook om dit samen te beleven.

En nu....twee dagen later voel ik me goed, geen last van de benen dus wat dat aan gaat....