Groet uit Schoorl Run 2006
door Katharina Boels ("zij") en Johannes Kloppenburg ("hij")
12 februari jongstleden
maakten we ons op voor de 30 kilometer in Schoorl. Er worden die dag in
Schoorl meerdere afstanden gelopen, onder andere de NK 10 kilometer en de
halve marathon.
Enkele dagen van te
voren zien we bij de weersvoorspellingen dat zondag de beste dag van de week
wordt: droog, zonnig en een mooie temperatuur! We hebben er zin in ondanks
het feit dat we allebei verkouden zijn. We hebben geen streeftijd, we willen
gewoon lekker lopen en dat gaat met dat mooie weer zeker lukken!!!
Zij heeft al de nodige
loopkilometers in de benen vanwege haar marathontraining (Rotterdam). Hij
heeft veel minder getraind en kreeg ook nog eens een flinke griep gevolgd
door een stevige verkoudheid.
Zaterdagavond. We zien
op teletekst dat het mooie weer er níet komt. Er wordt voor zondagmiddag
regen en zelfs natte sneeuw voorspeld en onze loop begint iets na enen. En
dan drie uur lopen!! Balen!. Maar ja, we hadden van tevoren ingeschreven en
als echte grunningers vinden we het zonde van het geld om dan niet te gaan.
Zondagochtend. De
wekker loopt om half 8 af. We moeten vóór vertrek de laatste spullen nog
even pakken, de fietsen op de twinnyload zetten en de kinderen afleveren bij
vrienden. De fietsen nemen we mee zodat we – als we niet in de buurt van
de sporthal kunnen parkeren – ons per fiets kunnen verplaatsen. We hebben
gelezen dat het erg druk wordt. De eerste regendruppels vallen al. We nemen
droge kleren en extra schoenen mee voor na afloop. De loopschoenen zitten al
in de door haar ingepakte tas als hij vlak voor vertrek besluit zijn
loopschoenen toch nu al aan te doen. Wat blijkt? Zij heeft 2 paar
loopschoenen ingepakt maar beide paren zijn van haar!! Hij neemt
een besluit: alles wat met hardlopen te maken heeft, regelt hij in het
vervolg zelf. Bij de ZUIDHORuN had zij al de fatale fout gemaakt bij
aanmelding zijn chipcode niet in te vullen waardoor zijn tijd niet werd
geregistreerd en hij voor eeuwig ontbreekt in de uitslagenlijst van de
historische eerste ZUIDHORuN...
Onderweg naar Schoorl
ziet hij regelmatig opklaringen in de lucht die er volgens haar niet zijn.
Hoe dichter we bij Schoorl komen, hoe harder de ruitenwissers moeten werken.
We zijn al vaak in Schoorl geweest en je zou zeggen dat we de weg ernaar toe
kunnen dromen! Maar nee, we rijden (weer) verkeerd en rijden een paar keer
een verkeerde richting op. Bewegwijzeren kunnen die Hollanders niet.
Uiteindelijk rijden we goed, zoeken een parkeerplaats in Schoorldam en gaan
op de fiets naar de sporthal. Daar is het heel druk met mensen die hun loop
al hebben gehad en anderen die zich nog opmaken voor hun 21 of 30 kilometer.
We maken ons ook klaar voor de loop en gaan naar het startgebied.
Om 13.07 uur klinkt dan
eindelijk het startschot. We mogen! In het begin heeft zij behoorlijk last
van haar verkoudheid en loopt ze flink te hoesten. De hartslag is veel te
hoog! Het hoesten onderdrukken biedt het meeste soelaas. We lopen lekker!
Het regent en af en toe valt inderdaad natte sneeuw. Wanneer je het 15
kilometerpunt niet binnen de 1.45 uur haalt word je uit de strijd (zo stond
het letterlijk in de informatie) gehaald. Ze zullen wel de strijd tegen de
elementen bedoeld hebben….Gelukkig passeren wij het 15 kilometerpunt na
1.25 uur dus mogen wij doorstrijden!! Ondertussen snelt een loper met als
rugnummer KAMIEL ons met een rotgang voorbij. Zou dat soms…..
We lopen een poosje
achter twee vrouwen in het geel die een lekker tempo hebben. Op een bepaald
moment nemen zij wat gas terug om een achtergebleven loopmaatje de kans te
geven weer aan te sluiten. Zij besluit dan haar eigen tempo te gaan lopen en
niet te wachten op het loopmaatje van die twee. Hij vindt het echter een
prettig tempo en blijft lekker tot de finish bij de wichter van loopgroep
Aart Stigter.
Af en toe zit er
behoorlijk veel vals plat in het parcours, soms ook stukken tegen de wind
in! Gelukkig kunnen we al gaan aftellen. Nog even volhouden!! Nog even
afzien. Van het laatst te lopen stuk weten we al dat het vals plat is dus
zijn we voorbereid. Maar zwaar blijft het. En het lijkt alsof het stuk vals
plat véél langer is geworden. Eindelijk mogen we de bocht nemen op weg
naar de finish. En die blijkt dan nog maar 400 meter verwijderd te zijn. Dát
is een meevaller. Dan wil zij toch nog die vrouw voor haar inhalen. Even
aanhalen dus en dat lukt! En dan lukt het ook nog met de vrouw daarvoor.
Yes! Uiteindelijk passeert zij de finish in 2:52:32. Hij laat heel galant
Welmoed van Aart Stigter voorgaan en gaat met 2:54:39 over de streep. Die
KAMIEL zat allang thuis bij de warme kachel met zijn tijd van 1:32.21.
Met groet uit Schoorl, Katharina Boels en Johannes Kloppenburg