De 12e Jemgumer Müggenmarktlauf 10 augustus 2012

door Lies van der Wal

Vandaag was mijn vakantie begonnen, één dag eerder dan was afgesproken. Maar ik had mijn werk te snel gedaan dus was er niet echt wat nuttigs meer te doen. Gelukkig een dagje eerder. Kwam ook goed uit want ik was ingeschreven op de Jemgum Müggenmarktlauf. Ondanks dat ik vrij was toch vroeg uit bed want Foeke moest nog wel werken en ik bracht hem erheen. Maakt niet uit want vrij is vrij. Op het werk even bakje koffie gedronken en iedereen alvast een prettige vakantie gewenst. Want deze ploeg was vandaag voor het laatst. Naar huis en daar even huishoudelijke taken gedaan. Toen was het verwentijd, en ik maakte mij op voor de sauna. Dat is in mijn geval bij sportcentrum Leek. Ach, en als je daar dan toch bent kan je ook even krachtraining en wat aan fietsen en roeien doen. En dan, sauna dus. Heerlijk drie kwartier gebakken/gekookt en douchen maar!

Na een sportdrankje spoedde ik me naar Groningen om een paar nieuwe hardloopschoenen te halen. De oude schoen beviel me niet. Ik had aldoor last van dan weer dit en dan weer dat. Ik liep op de anti pronatie schoen en dat vond ik toch niet zo goed meer. Ik denk dat ik maar eens iets anders moet proberen. Neutraal is denk ik de oplossing voor mij. Ook heb ik van die compressiekousen besteld om eens te kijken of dat een succes is.

In Groningen werd ik vlot geholpen en blij kwam ik met een paar hele mooie gele schoenen de tent weer uit. Thuis bleek de post zijn werk ook goed gedaan te hebben. Mijn sokken waren er ook.

En dan moet je een besluit nemen. Ga je op het nieuwe spul lopen of gebruik je de oude dingen? Ik koos toch voor het nieuwe. Vroeg eten en op weg naar mijn eerste internationale wedstrijdje.

Ik ben vaker in Jemgum geweest en dus was het geen enkel probleem om de weg hierheen te vinden. Het dorp is ook niet groot, en dat maakt dat de sportvelden ook snel in zicht zijn. We worden vriendelijk ontvangen. Ik zeg we want mijn vaste supporter Foeke was ook mee. Ik kreeg een hand van diverse mensen die me welkom heten en door de voorinschrijving was ik snel voorzien van een startnummer. Dan moest ik doorlopen naar een andere kamer waar men mij een rugtasje gaf met energytabletten en een heel mooi T-shirt. Tjonge jonge, dat voor slechts vier euro.

De moeite waard hoor!

We gingen naar de sportvelden waar een simpele start en finish stond. Er was een man die omriep en muziek draaide. Ruim tweehonderd deelnemers waren hier vertegenwoordigd en het was gezellig druk. Er waren meer Nederlanders, maar ik denk dat ik het verst wegkwam. De anderen kwamen uit Veendam en omgeving.

Eerst waren de kinderlopen wat een groot plezier geeft om naar te kijken. Toen was het de beurt aan de twintig kilometer. Weer een kwartier later moesten de vijf komma drie. Ik dus ook.

Het startgebeuren gaat daar nogal vreemd. Eerst wordt er een soort marsmuziek gespeeld en dan klinkt er een schot. Apart ritueel! Weg waren we om Jemgum eens van dichtbij te bekijken. We liepen met hoge snelheid van het sportcomplex af richting de bebouwde kom. Een grote weg werd overgestoken en een stukje verder moesten we echt langs de huizen straat na straat. Overal zaten de mensen gezellig aan tafels in de tuinen ons aan te moedigen. Moin moin klonk het overal. Leuk en gezellig. We liepen weer een stukje over de hoofdweg om weer rechts een straat in te gaan. Leuke optrekjes staan hier. Dan kwam je weer op de hoofdstraat en weer naar rechts. Hier moesten we een heel einde doorlopen om vervolgens weer terug te gaan via dezelfde weg. Handig, want nu kon ik precies zien wie er achter me aan kwam. En dat waren er nogal wat mensen. Gelukkig maar.

Dit evenement is geweldig georganiseerd. Overal is water te krijgen, om de paar honderd meter zou ik haast willen zeggen. Ik heb zegge en schrijve toch ongeveer vijf posten gezien. En als we de wegen oversteken moesten,.. overal politie, brandweer en verkeersregelaars. Nadeel volgens een medeloper was dat ook bij elke zijweg iemand staat van de organisatie. Scheisse! Nu moest die arme man het hele parcours lopen. Want die mensen zorgen dat je niet binnendoor kunt gaan. Nou kom ik daar voor het hele parcours, dus het maakt mij niet uit.

We gaan langs een toren met klok en ik zie dat ik waarschijnlijk nog tien minuten moet lopen. Dus ik versnel een beetje en dat komt goed uit. Er haalt mij aldoor iemand in die ik weer inhaal enz. Daar ben ik die man eindelijk kwijt doordat ik harder ga. We lopen een brede betonnen weg langs en aan het eind staat weer een brandweer de zaak te regelen. De weg buigt zich af naar links waar het nu overgaat in een fietspad. Het loopt langs de dijk van de Ems. Hier hebben we een mooi uitzicht mede door de zon en het gele hoge gras. Hoe verder we langs de dijk komen hoe duidelijker het wordt dat het niet lang kan duren. De muziek en het lawaai van het sportveld klinken harder en harder. Ik neem nog een eng bruggetje en daar is het veld en de finish. Ik zwaai nog even naar Foeke en de mensen aan de kant en ren over de streep. Daar wordt je tegengehouden en gebliept. Met zo’n ding uit de winkel. Want er staat een streepjescode op je startnummer. Hier krijg je ook frisdrinken en dan mag je naar het gebouw om je oorkonde te halen. En dat is leuk want hier staat je tijd en plaats op. Ik was dertigste op de totale run en zesde van mijn leeftijd. Dik tevreden met het resultaat dronken we nog wat lekkere koffie en praten nog even met wat andere deelnemers. Ik was ook verbaasd over wat je allemaal kan krijgen daar. Natuurlijk Bratwurst, bier en dat soort dingen. Maar koffie en gebak? En dan niet één soort gebak, nee, allemaal soorten met en zonder sahne.

Ach, het blijft mijn favoriete land. Ik denk dat ik hier wel vaker ga lopen.

En wat betreft mijn nieuwe schoenen en sokken? Geweldig, al was het eerst een beetje apart lopen omdat je het niet gewoon bent. Na een paar kilometer stijf lopen en onwennigheden ging het best goed. Ik denk dat het wel een goed besluit is geweest. De tijd zal het leren.

We verlaten Duitsland op weg naar huis en we weten dat we er over een paar dagen weer zijn. Tja, vakantie hé?