ArtemisRun Winsum 23 juni 2012

door Lies van der Wal

Een tijdje geleden werd er door de trainingsgroep van Ellen besproken om eens samen een loopje te doen. In eerste instantie was het doel de cross van Veenhuizen. Maar toen bereikte ons het bericht dat de loopgroep een gezellige BBQ had op die avond ervoor. Tja, en BBQ en de dag erna hardlopen? Dat was geen optie. Dus wat anders verzonnen voor de week erna. De keuze ging tussen de TT-Run bij Assen en de ArtemisRun te Winsum. Winsum was dichterbij en goedkoper bovendien, en Assen was ook wat drukker. We gingen voor Winsum en iedereen was meteen enthousiast.

De trainingen stonden vanaf dit besluit in het teken van de run in Winsum. We trainden en renden en draafden als topatleten. Toen gebeurde iets heel ergs. Onze Bjorn raakte geblesseerd bij de Special Olympics in Den Bosch, en kon dus niet met onze club meelopen. Maar Bjorn wilde er wel graag bij zijn, en dus werd afgesproken dat hij zou supporteren.

De zaterdag moesten we om tien over zes bij de carpoolplaats van Aduard verzamelen. De Zuidhorners waren keurig op tijd en de Aduarders die dichter bij huis waren, kwamen toch vijf minuten te laat. Luuk had zich bij onze groep aangesloten en nu waren we met een leuk clubje. We reden in colonne door het mooie Groninger land naar Winsum, en onderweg kreeg de vering van Luuk zijn auto er flink van langs. Ellen leidde ons allen naar de parkeerplaatsen bij het station.

We liepen met de hele groep naar de hal voor de inschrijvingen en hier moesten we kiezen wat we wilden lopen. De verdeling ging als volgt:

Luuk	wedstrijd	10 kilometer
Lies	trimloop	7.4 kilometer
Ellen	trimloop	5 kilometer
Henk Eppo	trimloop	5 kilometer
Janet	trimloop	5 kilometer
Trea	trimloop	5 kilometer
Hanny	trimloop	5 kilometer
Bjorn	supporter

De inschrijfformulieren werden ingevuld en we kregen allemaal onze startnummers. De startnummers werden door sommige van ons bijna waterpas voorgehangen. Je kunt niet precies genoeg zijn in die dingen. De zenuwen begonnen te werken en er werden al enkele blazen geleegd. En we liepen ontspannen richting start. Bij de start was er nog voldoende tijd over en nog iemand wilde zijn blaas nog even legen. Er stond hier nog een soort bouwkeet met een wc aan boord. Eenmaal op de wc bleek het licht kapot en het papier op. Dat is verrekte lastig, maar na een tastronde in het duister bleek er toch papier bovenop te liggen. Pff, dat scheelt dan weer.

Bij de start werd nog een beetje gepraat en men wenste elkaar succes. Het startschot klonk en weg waren we op ontdekkingsreis door Winsum. En het bleek dat Winsum zo op het eerste oog een geweldig gezellig dorp is. Overal mensen langs de kant van de weg en leuk over bruggetjes en zo weer door kleine gezellige straatjes. Maar gaande weg waren die bruggetjes toch wel wat hinderlijke obstakels en de heuvels geweldige barrières geworden. Je moest namelijk meerdere keren over hetzelfde traject heen hobbelen. Ik heb later begrepen dat men die bultjes en verhogingen vals plat noemt. En vals was het ook, maar wel leuk! Hier en daar stonden mensen ons aan te moedigen. Onderweg was er voldoende water beschikbaar en het was één groot feest daar in Winsum. Als je bijna weer het centrum naderde werd je doof van verschrikkelijk harde muziek waar je jezelf niet eens meer kon horen denken. Dan ging je een bocht om en zag de kerktoren met een klok. Snel een berekening maken en dan om een kroeg heen. Dan kwam er een behoorlijke klim om echt in het centrum te komen. Daar stond weer de finishboog, en daar moest je de keuze maken voor nog een ronde of stoppen. Heel sfeervol was het hele gebeuren. Onze eigen supporter schreeuwde de longen uit zijn lijf zodra hij een bekende zag. We waren met ons allen een echt team. De ene na de ander finishte en uiteindelijk was het wachten op de laatste en we konden tevreden naar huis wederkeren.