De koek was op. (Amsterdam 2014)

door Coos Datema

Toen ik zondag 19 oktober de Marathon van Amsterdam liep, liep ik met nog 16 duizend lopers. Iedere loper met zijn eigen geschiedenis, eigen voorbereiding, eigen doel en dus ook zijn eigen verhaal. Naar het verhaal van de meeste lopers is het gissen. Soms zag ik aan het shirt waar ze vandaan kwamen of dat het hun zoveelste marathon was. Ook zag ik een supportersgroep van iemand die voor het eerst de marathon liep.

In het voorjaar had ik al met vriend R afgesproken om “Amsterdam te gaan doen”. Met zijn vriendin achter het stuur reden we gezamenlijk naar Amstelveen, waar we twee kamers geboekt hadden. Mijn kamer op naam van ”mijnheer Coos” was keurig voor elkaar, maar de andere kamer was door booking.com geannuleerd volgens het hotel, terwijl booking.com nergens van wist. Uiteindelijk werd voor hen een hotelkamer in Aalsmeer geregeld.

Na dit gedonder naar Sporthallen-Zuid voor de startnummers. Hierna in Amstelveen wat pasta gegeten en daarna naar het hotel voor de nodige slaap. Om half zeven ging de wekker. Na de douche en het ontbijt werd ik door R opgepikt en reden we naar het Olympisch Stadion. Vroeg stonden we al in het vak, maar we hadden het geen moment koud. R. wilde onder de 3:15 lopen en stond dus in een ander startvak. Ik stond in het startvak 3:30 tot 4:00 uur waar ik nog even sprak met iemand die die dag zijn eerste marathon zou lopen. Om 9:15 stonden meer dan 16.000 mensen het stadion te wachten op het startschot. Dreetje Hazes (zoon van) zong het lied “Bloed, zweet en tranen”

Mijn verhaal was dat van een verre van perfecte voorbereiding: ik had drie weken gemist door een hamstringblessure, waardoor ik niet zo heel veel trainingskilometer had gemaakt. Bij de start wist ik dat de blessure goed was genezen, dat had ik met de 4 mijl van Groningen een week eerder wel gemerkt. De eerste kilometers gingen lekker. Ik waakte ervoor te hard weg te gaan en liep heel ontspannen mijn kilometers. Na 14 kilometer ( een derde deel van de afstand) zat ik nog ruim onder het schema van 4 uur en het ging lekker. Halverwege liep mijn hartslag wel wat op, dus pauzeerde ik even. De warmte had eerder die ochtend duidelijk zijn tol geëist. Even later hervatte ik mijn race in een iets gematigder tempo. Heel blijven en finishen werd het devies. Bij km 25 kreeg ik het toch al vrij zwaar. (Het marathonverhaal van vriend R. hield hier overigens op: wegens veel pijn in de benen is hij bij 25K uitgestapt, hoorde ik later) Nog een stukje gewandeld en op naar de 30K. Daar zouden Corrie en de kinderen staan en om hen niet ongerust te maken ben ik er met een blijde lach langs gelopen. Het gebrek aan trainingskilometers begon zijn tol te eisen. Steeds vaker moest ik even wandelen, bij iedere drankpost even en soms nog vaker…… Het lied van Hazes spookte door mijn hoofd, vooral de woorden “de koek is op” echoden in mijn hoofd. De koek was echt op.

Bij de oude Heinekenbrouwerij werd ik nog ingehaald door Peter Disseldorp. Hij was sneller dan ik, maar ook bij hem was het beste er wel vanaf. Zijn verhaal was dat van een te snelle start en dat moest hij bekopen.

Even later zag ik een man, met een droog shirt met deelnemersnummer, twee hekken uitelkaar halen, het parcours op lopen om zo de laatste paar kilometers af te leggen. Ik ben benieuwd naar zijn verhaal. Mijn verhaal van deze marathon stopte toen ik de medaille om mijn nek gehangen kreeg. In een van de kleedkamers van Sporthallen Zuid kwam ik weer een beetje tot mezelf. Ik had het toch maar weer geflikt, ook al vond ik de tijd waardeloos. Maar met zo weinig trainingskilometers was het ook niet reëel meer te verwachten.

Enigszins opgeknapt pakte ik de tram naar het Leidse Plein waar Corrie, Paul en Iris op mij stonden te wachten. Daarna een paar lekkere Weizen Bier gedronken en een lekkere maaltijd bij de café De Koe gegeten en gezamenlijk met de trein naar Groningen gereisd. In de trein bedacht ik, dat het een goede revanche op mezelf zou zijn, om in Rotterdam weer eens ouderwets goed los te gaan. Het begint weer bij een goede voorbereiding…………………..